Kolejną formą ochrony przyrody w mieście, którą poznawaliśmy podczas dzisiejszego wyjścia
był rezerwat ścisły, przyrody nieożywionej, o pow. 0,55 ha, utworzony w 1952 roku - Ślichowice

Teren rezerwatu to dawny kamieniołom, położony w zachodniej części miasta na obszarze
 Góry Ślichowica (303 m n.p.m.)

Z naszego niezbędnika, który towarzyszy nam podczas wędrówek po rezerwatach, wyczytaliśmy,
że eksploatację wapieni prowadzono do 1970 roku.  W wyniku tego powstały dwa kamieniołomy rozdzielone grzbietem (długość 130 m, szerokość 15-25 m).
Ten właśnie wąski, skalny filar otoczony jest ochroną rezerwatową.
Celem ochrony było, zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych odkrywki skalnej
 z odsłoniętymi, interesującymi formami tektonicznymi w postaci charakterystycznie i wyjątkowo wyraziście przefałdowanych skał wapiennych oraz zachowanie roślinności zielnej i krzewiastej,
m. in. wisienki stepowej, krzewów dzikich róż, berberysu. W jego obrębie występują najstarsze, dewońskie osady geologiczne. Centralna część kamieniołomu, w której widoczny jest piękny fałd, to rejon ściśle chroniony i wydobywanie tu skamieniałości jest zabronione.